۱۳۸۹ آذر ۷, یکشنبه

بالاترین در متن جامعه، بالاترین نیست.



با اینکه روزی چندین ساعت در سایتهای مختلف سرک می کشیدم در سال 87 و به طور اتفاقی با بالاترین آشنا شدم.از آن به بعد اکثر وقتم با این سایت گذرانده می شد و به وبلاگ نویسی تازه کار تبدیل شدم.

با بسیاری از دوستان که صحبت می کنم، متوجه می شوم هنوز نامی از بالاترین نشنیده اند. این وضعیت در شهرستانها وضعیت بدتری دارد. بسیاری دیگر هم که نامی از بالاترین به خصوص در حوادث بعد از انتخابات و در تلویزیون ولی فقیه شنیده اند، گمان می کنند این سایت، سایتی ضد انقلابی است و توسط یک گروه خاص هدایت می شود. آنها هرگز نمی دانند این سایتی اجتماعی است و کاربرانی مثل خودشان، اخبار را ارسال می کنند یا در معرض دید قرار می دهند.

به هر صورت فکر می کنم ظرفیت بالاترین به مراتب بیش از وضعیت فعلی است ولی به دلیل ناآشنایی در صد بالائی از مردم با آن، تاثیر گذاری آن بر جامعه، محدود شده است.

در حال حاضر تعدادی کاربرویا خواننده های غیر عضو شده ایم که دور تسلسلی را می پیماییم که برای خودمان تعریف شده است. خودمان لینک می دهیم و خودمان تایید می کنیم و فکر می کنیم اثری بر جامعه گذاشته ایم. در حالی که لایه های دیگر جامعه خبر از این سایت ندارند.

به عنوان یک بالاترینی و عضوی از این جامعه مجازی، تا آنجا که امکان داشته به اطرافیان خود این سایت را معرفی کرده ام. فکر می کنم بالاترین اگر بالاترین شود نقش بسیار مثبتی در تحولات ایران خواهد داشت.

اگر بقیه بالاترینی ها و بالاترین خوانهای غیر عضو در این زمینه فعال گردند و راهکارهای مناسبی داشته باشند یقینا می توانیم این سایت را اثر بخش تر نماییم.